|
Zal jij me nu missen...
Nu ik er niet meer ben...
zal je nog aan me denken...
of ga je gewoon je liefde aan een ander schenken?
Liefde en haat zijn twee vrienden,
je zal ze steeds de één na de ander vinden.
Waarom wordt liefde haat?
Waarom worden mensen op mekaar kwaad?
Een kleinigheid ligt vaak aan de bron
nadien wou je dat je de tijd terugdraaien kon
Waar moet ik heen,met dat immens verdriet,
mijn tranen verbergen?,nee dat lukt me niet.
Iedereen mag zien hoe erg ik lijd,
het is een feit,ik ben je voor altijd kwijt.
Mijn hart liep over van liefde voor jou
daarvan heb ik zeker geen berouw.
Je naam kwam eruit bij alles wat ik zei...
jouw liefde maakte me blij.
Meermaals heb je me verschrikkelijke verwijten gegeven...
meermaals harde dingen over me neergeschreven...
Steeds weer liet ik mijn liefdesgevoelens winnen,
altijd weer wou ik onze relatie herbeginnen.
Nu plots werd een vonkje een vlammenzee,
en duistere gedachten sleepten je mee.
Plots lijken drie jaar nutteloos te zijn,
is je verliefdheid en liefde weg,rest er alleen nog pijn.
Als ogen spreken konden,
dan waren er maar half zoveel liefdeswonden.
Hoewel,soms zijn ze hard als staal,
en spreken ze ook geen liefdestaal.
Beloftes van liefde,beloftes van trouw,
jij wordt mijn man,ik word je vrouw,
samen gaan we stormen verjagen,
en elkaar met vriendschap en liefde behagen.
Na regen komt zonneschijn ,
dan is het voorbij met het verdriet en de pijn.
Opnieuw zullen mijn ogen weer gaan stralen,
zo spreken ze de meest universele talen.
Is dit alles wat het leven mij nog biedt?
een constant gevecht tussen misverstanden,ellende en verdriet.
Hieraan weiger ik toe te geven,
Ik wil gelukkig zijn,ik wil leven.
Waar is dan de man van mijn dromen?
Of ben ik hem misschien nog niet tegengekomen?
Ik heb hopen liefde te geven,
aan hij die eerlijk is en me toelaat in zijn leven.
Samen dromend van een toekomst vol geluk,
echte liefde gaat immers nooit stuk.
Een knuffel hier,een kusje daar,
zich nestelen,heel dicht bij mekaar.
Ogen die vol tederheid spreken,
lippen die om kussen smeken.
misschien ligt dit geluk nog voor me klaar,
in een klein hoekje,hier of daar.
Ik zou er alles om geven,
om weer gelukkig te zijn in 't leven.
Je woorden van de laatste dagen hebben me gekraakt,
ze hebben me tot mijn diepste binnenste geraakt.
ik hield zoveel van jou,maar wat kon ik je nog geven?
je liet me weten dat alles negatief was in mijn leven.
Jouw geluk was mijn prioriteit,
ik ben niet geslaagd,daarom gaf ik je je vrijheid.
hopelijk vind je de vrouw van je leven,
die je geeft wat ik je niet kon geven.
Al die tranen die vloeiden,
ze waren als sirenes die loeiden,
kon ik weten dat je met mijn gevoelens speelde?
dat je niks van wat je zei meende?
Herinner jij je je profiel?
Eerlijkheid is een mooie deugd,
niet aan iedereen besteed
wie met zichzelf niet eerlijk is,
kan dat met anderen ook niet zijn.
Mooi om over na te denken,
en eindelijk eens aan iemand eerlijkheid te schenken.
Waarom voel ik nog steeds die vreselijke pijn?
zouden het dan toch nog die echte gevoelens van liefde zijn?
Dikke tranen rollen over mijn wangen,telkens weer....
waarom,waarom toch... zeg ik keer op keer.
Wat was er echt,wat was gelogen?
waren je gevoelens oprecht,of heb je me gewoon bedrogen?
Ik beleef de dingen als in een vreselijke nachtmerrie
alleen als ik dan mijn ogen open,weet ik dat ik ze niet meer zie.
Ik zit er constant aan te denken,
was hij het waard,hem mijn liefde te schenken?
De waarheid zal voor mij altijd een sluier dragen,
kan ik mij ooit nog aan vertrouwen wagen?
De eenzaamheid doet pijn,
ik ben het niet gewoon om alleen te zijn.
Is het zo dat mensen mij mijden?
het lijken messen die me opensnijden
Ben ik gevaarlijk nu misschien?
ik ben toch nog hetzelfde vrouwke van voordien?
Waarom wil je nu gaan dreigen,
Waarom doe je mij dit aan,
wil je me gewoon maar klein krijgen?
en is het dan gedaan?
Mijn liefde voor jou was immens groot
leugens en bedrog maakten ze dood
Ik besef dat jij een ander leven wou,
één vol liefde en trouw
Mijn liefde voor jou was o zo echt,
was ik voor jou dan echt zo slecht?
was jouw liefde voor mij een spel?
was ik voor jou dan echt van geen tel?
Ik hoop dat je ooit beseft,
dat het gebeurde me heel diep van binnen treft.
ik ben ziek van verdriet,van ongeloof,en pijn,
omdat al mijn dromen als een zeepbel uiteengespat zijn.
Ik geloofde in de man die je beweerde te zijn,
met hem deelde ik mijn vreugde en pijn.
Nu ik weet dat je iemand anders bent
vrees ik dat ik je nooit echt heb gekend.
Heb je ooit echt van me gehouden?
Wou je echt dat we samen een toekomst bouwden?
Heb je me echt nooit nog met anderen bedrogen?
of heb je ook daarover nog gelogen?
Mijn hart is één grote wonde,
dat je dat niet begrijpt is zonde
Je had echt een vrouw die veel van je hield
en waar je nu het leven van hebt vernield.
Misschien kom je ooit nog tot de constatatie,
ja,dat was mijn tofste relatie,
deze vrouw had echt een hart voor mij,
misschien blijft die gedachte je toch bij.
Je haten kan ik niet,ondanks het leed
dat je me zonder schroom aandeed
kwaad zal ik niet echt op je zijn
want ik weet,diep vanbinnen voel je dezelfde pijn
Je liet me weten dat je me al bijna helemaal vergeten
bent,
ook dat je je nu zoveel gelukkiger voelt, heb je bekend,
Stel jij je dan geen vragen over wat je liefde was voor mij?
jij die steeds beweerde,dat ik de enige was,dat je 1000 x meer hield van
mij?
Als ik nu zie hoe ik me voel....
en jouw uitspraken zie....je weet wat ik bedoel
ofwel heb je nooit om mij gegeven,
ofwel wil je je eigen verdriet niet toegeven.
Ofwel ben je toch die vlinder,en fladder je rustig door,
tot je iemand kan strikken,want daar ga je voor.
Dat je nog steeds bij je vrouw bent,ondanks dat er volgens jou geen liefde
meer bestaat,
doet me vermoeden dat het hier echt wel om meer gaat.
Je hebt haar nodig tot de dag,
dat je bij iemand anders gaan wonen mag.
Voor mij is het allemaal te laat,
maar toch geef ik je deze gouden raad.
Wees bij de volgende liefde in je leven meteen oprecht,
het is stukken beter als je de dingen meteen zegt.
Had je dat bij mij meteen gedaan,
dan zouden we nu waarschijnlijk nog samen door het leven gaan.
Mijn liefde voor jou was helemaal niet over,dat is een feit,
maar door je leugens en bedrog raakte je dit kwijt.
|
 |
|
|
|
|
|
Je arm om me heen,
je sappige lach,
begrijp nu dat ik ween,
omdat dat alles niet meer mag
Wat gebeurt er met je gedachten,als je aan me denkt?
Is het een gevoel van tederheid of van kwaadheid dat het je schenkt?
Herinner je je ook de mooie momenten,de liefdevolle tijd?
en besef je dan ook...dit ben ik kwijt!
Laat de herinnering aan ons liefdesavontuur zoet smaken,
misschien helpt dat om uit kwade dromen te ontwaken
Waarom wou je me niet aanvaarden?
Waarom mocht ik niet bij je zijn?
Was het omdat je geheimen bewaarde?
...dat deed me zo vreselijk pijn
Waarom mocht jouw huis geen thuis voor me zijn,
het was de oorzaak van alle ellende en pijn,
Wat wou je voor mij verborgen houden,
was het zo dat we mekaar niet vertrouwden?
Als ik in je mooie ogen kijk,
wordt het warm en koud tegelijk,
die tederheid geeft me dat warme gevoel,
je weet best wat ik bedoel.
terwijl het staren me doet rillen van verlangen,
om vol liefde en passie aan je lippen te hangen.
de tranen in mijn ogen getuigen van verdriet,
ze vloeien steeds als niemand het ziet.
de glimlach om mijn mond schijnt voorgoed verdwenen,
waarom ben jij nu niet op de afspraak verschenen?
Je stem zo zacht,
hemelse rust als je lacht,
ik geniet van ieder moment,
dat jij bij me bent.
Heb ik jou belogen?
Heb ik jou bedrogen?
Was mijn liefde niet oprecht?
Waren mijn gevoelens niet echt?
Wou ik je niet vertrouwen?
Wou ik niet op je bouwen?
Al deze vragen zal jij je wel stellen...
ik kan je maar één ding vertellen...
Ik hield van jou met heel mijn hart en heel oprecht,
alleen waren die dingen bij jou wel echt?
Het is over...het is voorbij,
wellicht het beste voor ons allebei.
de deur ging toe,voor eens en altijd...
waarom toonde je nooit een woord van spijt?
Harde verwijten,straffe taal...
maar wat was het echte verhaal?
Hield je nog van mij?wie zal het zeggen wie zal het weten,
waarom heb je met al die verwijten je eigen ramen ingesmeten?
Drie jaar is een groot stuk uit je leven,
waarom bleef je dan zolang,als ik je het geluk niet kon geven?
Ik heb zo een vreemd gevoel,
kan echt niet uitleggen wat ik bedoel.
mijn hart is gebroken,ik voel steeds de pijn,
maar aan de andere kant wou ik heel dicht bij je zijn.
Ik weet niet meer wat ik moet doen,
kan het ooit nog worden als toen?
als je echt zoveel van me houdt,
durf je dan ook eens te zeggen,ik zat fout?
Laat me de warmte van je liefde voelen,
laat het gevoel nooit afkoelen,
zo zal mijn verloren zelfvertrouwen terugkomen,
misschien word ik dan de vrouw waar je fier op bent,en die je durft te tonen.
Liefde kan zo mooi zijn,
het maakt een leven aangenaam en fijn.
Als we daar dan willen voor gaan,
ist voor eeuwig en altijd met ruzies en verwijten gedaan!
Als een ijskoude douche kwam de waarheid over me
heen,
het was een dag dat de zon voor mij niet meer scheen.
Drie jaar had je me belogen en bedrogen,
drie jaar die ,dacht ik ,als een droom voorbijvlogen.
Dat je vrouw niet overleden was,terwijl je zei van wel,
dat vond ik zeker geen spel.
Je zeven kinderen verzweeg je als de dood,
en aan het zeggen dat je weldra weer vader wordt had je ook geen nood.
Je liet me gewoon in de waan,
ik wist helemaal niks van hun bestaan.
Waarom toch deed je mij dit aan?
Ik ,die voor u door een vuur zou gaan
Het einde van "ons" was nu realiteit,
of heeft dat nooit bestaan,tot mijn grote spijt?
Geef je vrouw de waardigheid die ze verdient,
wees voor elk van je kinderen naast hun vader ook hun beste vriend.
Je liet me meer dan eens weten dat je perfect weet hoe het moet,
het echte leven wil,dat je dat nu ook doet.
Geniet van nu af samen,van de mooie dingen in het leven,
dat is het mooiste geschenk dat je hen kan geven.
In nood kent men zijn vrienden,
dat kon ik aan den lijve ondervinden.
Dat zij die anders je vreugde delen,
je laten zien dat je verdriet hen ook kan schelen.
Dank aan allen die er in die tijd voor me waren,
Ik zal jullie op een speciaal plekje in mijn hart bewaren
Echte liefde gaat nooit over,
echte liefde blijft altijd bestaan,
eens je dat beseft,
moet je er volledig voor gaan.
Liefde overschreidt de grenzen,
liefde overschreidt de tijd,
echte liefde bestaat tussen weinig mensen
echte liefde wil je nooit meer kwijt.
Pas nu wordt alles duidelijk...
Alles was een leugen,
Toch heb ik oprecht van je gehouden,
Raad heb je vaak gegeven...
Ik schonk je mijn vertrouwen...
Constant liet je me in de waan...
Kwou dat het nooit gebeurd was.
Geen dag laten de gedachten me los
Elk moment voel ik de pijn
Nooit zal ik nog mezelf kunnen zijn
Nooit nog iemand volledig vertrouwen
Een bloedend hart schonk je mij.
Je weet dat ik je een warm hart toedraag,
laten we vrienden blijven was dan ook mijn vraag.
Ik wou je nog steunen om je doelen te bereiken,
wou je voor je projecten mijn hulp aanreiken.
Dat zou je toch erg missen had je me gezegd,
je werken zien,en helpen waar kon,vond ik niet zo slecht
tot mijn spijt moet ik merken dat je me echt haat,
en dat ik je volledig koud laat.
Val voor mijn part dood,is jouw leuze,
ik weet dat je het niet meent,maar het is jouw keuze.
Nog steeds voel ik het verdriet en de pijn,
ik voel ook dat ik hiermee mijn gezondheid ondermijn.
pillen houden me recht, laten me denken,
dat ik weer vreugde aan mijn leven moet schenken.
Ik weet wel beter,ik ben geleerd,
en hoewel ik weet ,ik deed niks verkeerd...
Ik blijf steeds de positieve dingen in je zien,
was dat dan geen echte liefde misschien?
Aan de andere kant besef ik ook meer en meer,
dat je me beloog keer op keer,
niet alleen wat betreft je kinderen en vrouw
maar ook waarschijnlijk qua vriendinnen en ontrouw.
Het leed dat me werd aangedaan heb ik echt niet verdiend.
Je hebt me gekraakt en kapot gemaakt mijn vriend.
|
|
|
|
|
